του Στέφανου Παραστατίδη, Ιατρού, Οργανωτικού Γραμματέα του ΚΙΝ.ΑΛ.

Ξεκινά μία συζήτηση για το αν θα πρέπει να παρθούν δραστικά μέτρα ανά χώρα για την καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση της πανδημίας.

Στον 1ο πίνακα (από το κείμενο του Tomas Pueyo *Why you must act now*) μπορείτε να δείτε την πορεία του COVID19 στην επαρχία Hubei. Οι πορτοκαλί μπάρες είναι τα κρούσματα που ανακοινώνονται ανά ημέρα (στις ειδήσεις) και οι γκρι μπάρες είναι τα πραγματικά περιστατικά (να το πω πιο απλά, μπορεί να έχεις 10 ασθενείς την χ ημέρα και να πάει για εξέταση ο ένας· την χ ημέρα θα καταγραφεί μόνο ο ένας ενώ οι υπόλοιποι κάποιες επόμενες ημέρες).

Όπως θα διαπιστώσετε από το γράφημα, μόλις γίνεται το lockdown (παίρνονται τα αυστηρά μέτρα) τα πραγματικά κρούσματα περιορίζονται ενώ ανεβαίνουν αυτά που διαγιγνώσκονται ανά ημέρα.

Η μέθοδος αυτή εφαρμόστηκε στις υπόλοιπες επαρχίες της Κίνας στην αρχή της έξαρσης με εξαιρετικά αποτελέσματα. Αντίστοιχα τα παραδείγματα σε Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη και Χονγκ Κονγκ που κινήθηκαν πανομοιότυπα καθώς είχαν χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο με τον SARS το 2003.

Στον 2ο πίνακα, η Κωνσταντίνα Θεοφανοπούλου, σε συνέχεια της προαναφερόμενης μελέτης και με άρθρο της στην AthensVoice , κάνει την ίδια άσκηση για την Ελλάδα και υπολογίζει ότι τα χθεσινά 99 ανακοινωμένα κρούσματα είναι 817 πραγματικά κρούσματα και αν δεν μπούμε σε καραντίνα θα έχουμε 3.000 κρούσματα σε μία εβδομάδα, με το Εθνικό Σύστημα υγείας να αδυνατεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες.

Η Βρετανία αποφασίζει να αντιμετωπίσει την πανδημία με μία διαφορετική στρατηγική από αυτή του lockdown, βασιζόμενη στη λογική της ανοσίας της αγέλης. Αφήνει να εξαπλωθεί ο ιός δίνοντας ειδικές οδηγίες στις ευπαθείς ομάδες ενώ συνιστά στους νοσούντες να μείνουν στο σπίτι τους. Αυτοί που θα έχουν νοσήσει και θα έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο πιθανής μετάδοσης, θα πάψουν να μεταδίδουν τον ιό ενώ δεν θα τον μεταδίδουν ενόσω θα είναι σπίτι, δηλ ελεγχόμενη ροή.

Πιθανώς, το σκεπτικό της Βρετανίας είναι ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει ως λαός το lockdown ενώ έχει την επάρκεια το NHS (πρόδρομος του ΕΣΥ) να υποστηρίξει μία ελεγχόμενη ροή, με συνοδό υψηλή κοινωνική συνείδηση.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το αποτέλεσμα. Όμως, το ζητούμενο είναι η στρατηγική που καθείς θα επιλέξει να την υπηρετήσει χωρίς ταλαντεύσεις και στο μέγιστο δυνατό βαθμό.

Ως προς την Ελλάδα, και επειδή ενημερώνομαι για γεμάτα καφέ και κόσμο που δεν αυτοπεριορίζεται, θα πρέπει καθένας από μας να αναλάβει έναν ρόλο ‘ηγέτη’, δηλαδή να ενημερώσει, να επηρεάσει, να πείσει. Είναι λάθος να περιμένουμε τις οδηγίες του ενός. Θα μας συντρίψουν τα fake news. Χρειαζόμαστε πολλές σοβαρές φωνές (φροντίζοντας να μην τις λιντσάρουμε στο 1ο λάθος) και να αναδείξουμε με σοβαρότητα, ευθύνη και με βάση μελέτες και επίσημες οδηγίες, την άποψη που θα υπηρετεί τη στρατηγική που επιλέξαμε.

Όπως είπα και σε έναν αγαπημένο μου συνεργάτη στο γραφείο που απέκλεισε δύο διαδικτυακούς του φίλους επειδή περιέπαιζαν τα περιοριστικά μέτρα, το ζητούμενο δεν είναι να τους δείξουμε με το δάχτυλο αλλά να τους πείσουμε για το ορθό της επιλογής.