Οι εκδόσεις BookLab κυκλοφορούν το θεατρικό έργο σε συγγραφή της Ζέτης Φίτσιου, «το Κουνούπι». Πρόκειται για τη ραδιοφωνική ηχητική θεατρική παράσταση που σημείωσε μια άκρως επιτυχημένη πορεία με πρωταγωνιστές τους Μυρτώ Αλικάκη και Νίκο Ψαρρά στο www.iroes.art.

Σε ένα δωμάτιο, που έχει μείνει κλειστό εδώ και καιρό, ένα ζευγάρι κοιμάται σε έναν συνεχόμενο ύπνο. Ξαφνικά ένας παράξενος θόρυβος τους ξυπνά ταράζοντας την ησυχία τους. Τρομάζουν καθώς δεν αναγνωρίζουν τι προκαλεί τον ήχο. Μόλις όμως καταλάβουν ότι είναι απλώς ένα κουνούπι, παίρνουν το πάνω χέρι και προσπαθούν να το εξαφανίσουν. Όμως το κουνούπι αντεπιτίθεται με τον χειρότερο τρόπο, αναγκάζοντάς τους να σηκωθούν επιτέλους από το κρεβάτι και να ξυπνήσουν μια και καλή από τον αδιάκοπο ύπνο τους.

Το συμβολικό αυτό έργο, μέσα από το μαύρο του χιούμορ, φέρνει μπροστά μας το θέμα της αφύπνισης του ανθρώπου, που εγκλωβισμένος στα στενά όρια της καθημερινότητας ξεχνά ακόμα και να ξυπνήσει.

Με αυτό το επίκαιρο ψυχαγωγικό έργο και με το αγαπημένο της όχημα του «λογικού παραλόγου», η Ζέτη Φίτσιου συνεχίζει να μας προσφέρει ένα πρόσφορο έδαφος για ενδοσκόπηση και προβληματισμό πάνω στην εμπειρία της σύγχρονης ζωής.

  1. Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία του;

Ήθελα να γράψω ένα κείμενο, που με χαρακτήρα συμβολικό, θα αναδείκνυε μια διαδικασία «ξυπνήματος» σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Στο κουνούπι βλέπουμε δυο ανθρώπους, έναν άντρα και μια γυναίκα, να ξυπνάνε από έναν βαθύ ύπνο, από μια κατάσταση άλογης συνήθειας, και σταδιακά να επανακτούν τη συνείδησή τους. Όλο αυτό γίνεται με αφορμή τον ενοχλητικό και σταδιακά επιθετικό ήχο του κουνουπιού που τους ξεβολεύει και τους αναστατώνει. Μέσα από αυτό το άβολο ξύπνημα καταφέρνουν να σηκωθούν, να σταθούν στα πόδια τους και να ζήσουν ξανά.

 

  1. Πόσο δύσκολο είναι να αναδείξεις ένα έργο μόνο ακουστικά;

Το κείμενο, μαζί με τις φωνές των ηθοποιών, τους ήχους και τη μουσική δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα που βοηθά τον ακροατή στο να φανταστεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο τον κόσμο του έργου. Με όχημα την ακοή, ο ακροατής γίνεται συνδημιουργός της εικόνας του έργου.

 

  1. Πιστεύετε πως οι ραδιοφωνικές παραστάσεις ήρθαν για να μείνουν;

Το ηχητικό θέατρο είναι ένα είδος αυτόνομο που δεν προσπαθεί να μιμηθεί μια συνθήκη θεάτρου αλλά αντιθέτως δημιουργεί ανεξάρτητα έναν ολοκληρωμένο θεατρικό κόσμο. Τα podcasts γνωρίζουν παγκοσμίως μια πολύ μεγάλη άνθηση και έχουν κερδίσει μεγάλη μερίδα ακροατών. Πιστεύω ότι οι ραδιοφωνικές παραστάσεις θα είναι μια μεγάλη τάση τον επόμενο καιρό.

  1. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Να συνεχίσουμε να δημιουργούμε με καθαρή σκέψη, επιμονή και θάρρος.